‘Als je het niet kent, kun je er niet voor kiezen’

Techniek met de paplepel ingegoten

Elise Morskieft ademt techniek. Via de HTS Electrotechniek belandde ze in een carrière die in 1985 begon bij Holec. Via Hitec en Imtech belandde ze bij Eaton Industries in Hengelo. Daar werkt ze nu ruim vijftien jaar, laatstelijk als Specialist Protection & Control R&D. Eaton is een internationaal technologiebedrijf dat elektronische componenten maakt met wereldwijd 97.000 werknemers. Techniek is voor haar vanzelfsprekend. Dat geldt echter niet voor elke meisje of elke vrouw.

Meisjes kiezen liever rechten, medicijnen of psychologie. “Dat is typisch iets voor Nederland”, verklaart Morskieft. “In Spanje, Polen en Tsjechië zie je bijvoorbeeld veel meer meisjes in de techniek. Komt dat door beeldvorming, voorlichting? De VHTO, het landelijk expertisebureau meisjes/vrouwen en bèta/techniek heeft het onderzocht en het blijkt dat de grootste drivers liggen bij de moeders en de thuisomgeving. Conclusie: als je het niet kent en niet weet hoe leuk het is, kun je er ook niet voor kiezen. Ik ben zelf een voorbeeld die deze conclusie bevestigt. Alleen is het bij ons thuis nu precies omgedraaid: onze kinderen krijgen weinig mee over de alfavakken.”

Wie of wat heeft jou geïnspireerd om voor techniek te gaan?

Morskieft: “Interesse voor techniek is iets wat je wel hebt of niet, maar de thuissituatie is wel erg bepalend. We hadden een gezin met vijf kinderen. Vader was meestal op pad voor zijn werk, moeder deed het huishouden en repareerde alles wat kapot was. Er werd weinig weggegooid. Mijn moeders insteek is: wil je iets voor elkaar krijgen, begin er dan gewoon aan. Iets wat je niet probeert, gaat ook zeker niet lukken. En dan ontdek je hoe fascinerend het is om zelf iets te kunnen maken. Dat werkt erg inspirerend. Daar komt bij dat ik op school slecht was in talen, ik wilde alles beredeneren. Dan kom je al snel uit op een bètapakket. Maar ik blijf me toch verbazen hoe weinig meisjes voor techniek kiezen. Ik was zelf vier jaar lang de enige bij HTS Electrotechniek. Bij technische natuurkunde waren dat er twee, waarvan er één mijn zus was.”

En jij geeft de besmetting wel door in je eigen gezinssituatie?

Lachend: “Ik vermoed van wel. Mijn oudste dochter en zoon studeren werktuigbouwkunde, mijn jongste dochter industrieel product ontwerpen. Wat mij opvalt: aan het begin van de opleiding zijn de dames ver in de minderheid, dat trekt later iets bij omdat meer jongens afhaken. Mannen en vrouwen hebben dezelfde capaciteiten om te slagen in de techniek.”

Het probleem is niet: hoe je houd je de meisjes en vrouwen binnen, de crux is om ze over de drempel te krijgen. Morskieft: “Een campagne zoals ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ straalde juist uit dat maar weinig meisjes techniek studeren. Het resultaat: nog minder aanmeldingen. Over het algemeen blijkt dat campagnes weinig meisjes over de streep trekken; het in contact brengen met het werkveld, met rolmodellen werkt beter.”

Ben je zelf actief in het bevorderen van meisjes in de techniek?

Morskieft: “Voor de VHTO doe ik voor de regio aan voorlichting als rolmodel in het veld. Verder organiseert VHTO één keer per jaar een Girlsday, waarbij meisjes van 10 tot 15 jaar op bezoek gaan bij bedrijven. Hiermee willen we de meisjes al vroeg kennis laten maken met de technische sector en hoe leuk het daar kan zijn. Vanuit Eaton doen we daar ook aan mee. Eerst op ad hoc basis, maar met geld van onze nominatie Beste Leerbedrijf hebben we inmiddels een speciaal technieklokaal ingericht. Nu organiseren we regelmatig schoolbezoeken voor klassen uit de lagere en middelbare school. We vertellen dan eerst met leuke voorbeelden een algemeen verhaal over elektrotechniek, vervolgens leiden we de kinderen rond in ons bedrijf en daarna mogen ze in het lokaal zelf gaan knutselen. Ik sta dan ook voor de klas. Niet als vrouw, maar als techneut die de passie voor techniek wil overbrengen.”

Morskieft snijdt daar een kernpunt aan: “Het vrouw-zijn speelt bij mij geen enkele rol. Bij Eaton ben ik één van de velen. Het valt pas op als we naar buiten gaan. Dat was op de HTS net zo. Ik word niet gewaardeerd om mijn gender maar om mijn kennis en kunde. En ik houd van techniek omdat ik het leuk vind.”