Remeha participeert in eerste project met cv-ketels op 100% waterstof

Binnenkort stoken een aantal gezinnen in de Rotterdamse deelgemeente Rozenburg hun woning warm met waterstof in plaats van aardgas. Het gaat hier om een proef waarbij voor het eerst in Nederland cv-ketels op pure waterstof worden getest. Remeha is een van de deelnemers van het proefproject en levert een cv-ketel met een specifieke brander die waterstof als brandstof kan gebruiken.

De energievoorziening in ons land verandert de komende jaren drastisch. Omdat we het gebruik van fossiele brandstoffen uiteindelijk helemaal uitbannen, moeten we overstappen op duurzame energiebronnen. Naast duurzaam opgewekte elektriciteit bieden ook duurzaam opgewekt waterstof en synthetisch gas in potentie uitstekende mogelijkheden. Om die potentie te onderzoeken, start in Rozenburg de proef met cv-ketels op 100% waterstof. Het project is een initiatief van netbeheerder Stedin en wordt ondersteund door Remeha, Bekaert Heating, DNV GL, gemeente Rotterdam en de woningstichting Ressort Wonen.

Geen CO₂-productie
Het is voor het eerst dat er in ons land hr-ketels worden gebruikt die op 100% waterstof branden. De betrokken partijen willen dit samen met de bewoners in de praktijk gaan ervaren. Als de proef slaagt, kunnen cv-installaties op waterstof een belangrijke bijdrage leveren aan de klimaatdoelstellingen in ons land. Bij de verbranding van waterstofgas komt, in tegenstelling tot aardgas, geen CO₂vrij. De restproducten van een cv-ketel op waterstof zijn zuurstof en water.

Uitbreiding van eerdere pilot
De proef met waterstof is een voortzetting van het bestaande Power2Gas project in Rozenburg. Tot nu toe werd hier synthetisch aardgas geproduceerd voor de verwarming van een appartementencomplex van Ressort Wonen. Vanaf mei willen de partners met groene stroom lokaal waterstof produceren. Deze waterstof transporteert Stedin via een separaat gasnet naar het ketelhuis van het appartementencomplex. Vanuit het ketelhuis zullen toestellen van Remeha en Bekaert Heating een deel van de woningen verwarmen. DNV GL zorgt voor de veiligheid van de installaties en de infrastructuur die worden geïnstalleerd.

Samenwerking in onderzoek
Met de productie, distributie en het gebruik van waterstof is nog geen grootschalige ervaring opgedaan. Om die reden willen de Netbeheerders in Nederland een aantal pilots uitvoeren waarbij ze marktpartijen zoals Remeha om medewerking vragen. Remeha is van mening dat onze energievoorziening in de toekomst een mix wordt waarin ruimte is voor verschillende energiedragers. Waterstof kan vooral in de bestaande bouw een voorname rol vervullen. Samen met duurzaam geproduceerd synthetisch gas heeft waterstof de potentie om op zeer kosteneffectieve wijze woningen en gebouwen te verduurzamen.

Verduurzamen van energiedragers
Volgens Marco Bijkerk, manager innovatieve technieken bij Remeha, gaat de verduurzaming niet om de vraag of we elektriciteit, gas of warmte moeten gebruiken. “Het gaat om het kiezen van technieken die de hoogste CO₂-reductie realiseren. Nu lijkt het er soms op dat we in ons land ruzie maken om de energiedrager, de vrachtwagen. Maar we kijken helemaal niet naar de lading van die vrachtwagen. Het maakt niet uit welke drager ons de energie levert, want we kunnen ze allemaal schoon maken.”

Benutten van ons gasnetwerk
“De grote uitdaging zit hem in de opslag. Zijn we in staat om energie een seizoen of een half jaar op te slaan. En dat kan alleen met moleculen. In de vorm van waterstof, maar het kan ook synthetisch gas zijn. Wat daarbij een groot voordeel is, is dat wij een zeer efficiënte gasinfrastructuur hebben liggen. Deze is zo groot en omvangrijk dat het zonde zou zijn om deze af te danken. Zeker als het betekent dat we fors moeten investeren in het verzwaren van ons elektriciteitsnet. Transport van energie via het elektriciteitsnet is namelijk tien keer zo duur dan energie transporteren via het gasnet. Het gasnet is ons grootste asset. We moeten alleen zorgen dat we waterstof of gas met duurzame bronnen produceren.” Onderzoek van Kiwa toonde al aan dat we het huidige distributienet voor aardgas geschikt kunnen maken voor transport van waterstof. Voor de hand liggende toepassingen zijn historische binnensteden met veel monumentale panden die niet goed te isoleren zijn en daarom veel minder geschikt zijn voor all-electric of aansluiting op een warmtenet.

Grijze, blauwe en groene waterstof
Waterstof is geen energiebron maar een energiedrager. De industrie maakt al duizenden tonnen waterstof door aardgas te splitsen, waarbij CO2 vrijkomt. Deze waterstof noemt men ‘grijs’.

Vang je de CO2 af die daarbij vrijkomt en stop je het onder de grond, dan spreek je van blauwe waterstof. Deze variant presenteert de industrie in de Klimaattafels, omdat het een methode is die op korte termijn te realiseren zou zijn. Hoewel er bij veel maatschappelijke organisaties twijfels zijn over de wenselijkheid en haalbaarheid van ondergrondse CO2-opslag. De beste methode is de productie van waterstof met wind of zon, waarbij we dan over groene waterstof praten. Bij een waterstofmolen zorgt een aangepaste windturbine met duurzame opgewekte elektriciteit via elektrolyse voor het splitsen van water in waterstof en zuurstof. Dankzij de andere karakteristieken van deze windturbine kan deze, om economische redenen, meer waterstof produceren dan een gewone windturbine elektriciteit kan leveren. Groene waterstof is in feite wind- en zonne-energie in gasvorm.